عاشورا

ظهر عاشورا بود ، دوربینم را برداشتم و رفتم تا از مراسم عزا داری عکس بگیرم . شهر شلوغ بود و با روزهای عادی فرق داشت ، بعضی از خیابانها ترافیک بود حتی بیشتر از روزهای معمولی . صفهای طولانی ، هرج و مرج ، لباسهای مشکی ، ترافیک زیاد در مکانهای که شربت ، چای یا غذا می دادند . همیشه فکر می کردم این غذاها را به آدمهای به اصتلاح مستحق همان انسانهای که به هر دلیلی ضعف مالی دارند و همین چند غذا هم برایشان غنیمت است ، این فکر خوبی است و اگر این کار درست انجام شود دل خیلی ها شاد می شود .

اما صفهای که من در روز عاشورا دیدم چیز دیگری را نشان میداد ، افرادی که از ماشینهای چند ده میلیونی پیاده می شدند و می رفتند توی صف و حتی بعضی از آنها وقتی یک غذا می گرفتند به سرعت اون غذا رو می گذاشتند توی ماشین مدل بالایشان و دوباره می رفتند توی صف .

ماشین مدل روز ، لباسهای مثلاً گران قیمت ، آرایشهای پیچیده ، یعنی اینها نیازمند هستند ؟

دوربینم هنوز توی کیف بود ، بعد از این که این اتفاقات را دیدم و معنی انسان نیازمند به کل توی ذهنم عوض شد به راهم ادامه دادم ، شهر شلوغ تر شد رسیدم به جاهایی خیلی هرج و مرج بود ، شلوغ بود اما خبری از صف و غذا نبود هر کس به هر طریقی که می توانست فرار می کرد دوباره جمع می شدند و چند نفر موتور سوار که به سمتشان می آمدند دوباره پراکنه می شدند ، دوربینم همچنان توی کیف بود و من از تصمیم منصرف شدم و راه برگشت به خانه را انتخاب کردم ، دو باره با همان صفهای طولانی و انسانهای نیازمن برخورد کردم تا رسیدم خانه ، خیلی گرسنه بودم ، نیمرو با رب گوجه فرنگی درست کردم و نهار خوردم ( جای شما خالی خیلی چسبید ) .

بعد خوابیدم و خواب مار دیدم ، ترسناک بود . بیدار که شدم به مادرم تلفن کردم و خوابم را برای ایشان تعریف کردم ، چند سوال پرسیدند . من خواستم از نتیجه و این که این خواب چه معنای دارد مطلع شوم مادرم به من هیمن را گفتند که مار می تواند مال و ثروت باشد می تواند دشمن باشد . و در آخر هم گفتند خودم برایت صدقه می دهم .