شاید

بعضی صحنه ها رو می بینیم اما هرگز نمی تونیم فراموشش کنیم ، یا بعضی اتفاقات رو ، بعضی از تصویرهای که می بینیم رو نمی شه فراموش کرد .
حتی بعضی از موسیقی های رو که فقط برای یک بار می شنویم ، ریتمش توی ذهنم می مونه یا اگه شعری هم داشته باشه که خواننده می خونه ، شعرو با یک بار گوش کردن توی ذهن داریم و می گیم دل نشیم بود .
این حس می تونه برای یک عکس یا یک فیلم باشه .
چیزهای شاید در نگاه اول مهم نباشد ولی چنان توی ذهن ثبت می شه که هرگز پاک نمیشه .
ولی بین همه این موارد یه چیزی هست که به همه تفاوت داره ، یه آدم ، بله ما نمیتونیم بعضی از آدمها رو از ذهن پاک کنیم چه خوب باشند چه بد . مثلاً مادر ، ما مادر و تصویرها و خاطرات که از مادر داریم رو هرگز پاک کنیم و شاید وقتی دل تنگ می شیم اگه دور باشیم از این حس این قدرت رو داره که ما رو وادار به به بعض کنه و حتی اشک رو توی چشم ما جمع کنه .
و شاید همین باشد عشق ...