مطلبی رو که من می خوام بنویسم و شما هم اگر مایل بودید و تا آخر خواندید را همه ما تجربه کرده ای ، شاید به دفعات خیلی زیاد .
شما می دانید که ما آزاد هستیم ، شک ندارم که تعجب کردید کنجکاو شدید که منظوره من از آزادی چیست .
دوست ندارم از محیط های که شاید نوشتن در موردش جالب نباشد مطلبی بنویسم ، اما برای بیان منظورم چاره ای نیست .
بله ما آزادیم .
توی دانشگاه
توی مسجد
توی بیمارستان
توی پارک
توی جاده
و خیلی جاهای دیگه ...
حتماً پیش آمده که از توالت عمومی استفاده کنید ، دقیقا جای که ما احساس آزادی می کنیم . وقتی که آدم وارد توالت عمومی میشه می تونه کلی مطلب بخونه ، کلی اسم ، کلی شماره تلفن ، کلی شعار و خیلی چیزهای دیگه که هر کس بسته به ذهنیت خودش روی درو دیوار نوشته . مکانی برای بیان نظر ، معرفی شخصیت ، حتی دوست یابی ، خوندن شعرهای جدید و کلی مطلب دیگه . بله ما آزادیم دستان ، آزادیم .
حتماً شما هم مثل من برای شاید هزارمین بار قصه خوردید از روزگاری که داریم ، به فکر فرو رفتید از تحقیری که می شویم و ...
سکوت همیشه چاره ساز نیست .
من رو ببخشید اگر صحنه ای زشت و کثیف رو توی ذهنتون آوردم .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر