گاهی اندیشم...

گاهی اندیشم که شاید سنگ حق دارد؟

باز گویم :نه بی شک آتش و باران

من دگر خوابم می آید خسته ام پیرم

آه کی این خفته یاران را توانم دید بیداران ؟

با دم نمناک سردت ای نسیم صبح بیداری

چشم مستان مرا بیدار کن رفتند هشیاران